Szanowni Państwo - Drodzy Rodzice dziecka sześcioletniego!
Według obowiązującej podstawy programowej dzieci sześcioletnie w szkole - w klasie pierwszej uczą się czytania, pisania, liczenia, w wymiarze tym zupełnie początkowym. Pierwszoklasiści potrafią na koniec roku przeczytać proste słowa, liczyć w zakresie dwudziestu.
Drodzy Rodzice! Nauczyciele pracujący z Waszymi dziećmi sześcioletnimi, prowadzą tak zajęcia, aby zachować wyjątkowość dziecka przy jednoczesnym wdrażaniu go do funkcjonowania w klasie pierwszej.
Obecnie dzieci znacznie szybciej osiągają zdolność poznawczą do uczeni się na sposób szkolny, mają większą możliwość adaptacji do nowych sytuacji, a więc wcześniej są gotowe do podjęcia obowiązku szkolnego .
Podstawa programowa nauczania początkowego i wychowania przedszkolnego zakłada, że część czasu sześciolatka w szkole ma być spędzona na zajęciach dydaktycznych, część na zabawach, w tym zabawach na podwórku, placu zabaw czy boisku szkolnym.
Nauczyciel pracujący z dzieckiem pięcioletnim w oddziale przedszkolnym czy grupie w przedszkolu, zna dziecko, ponieważ pracuje z nim przez cały rok, przygląda się jego rozwojowi i przekazuje na bieżąco rodzicom wyniki przeprowadzonych diagnoz częściowych. Jeśli pojawiają się wątpliwości, to są one sygnałem dla rodzica do uzyskania pogłębionej diagnozy.
Szanowni Państwo, warto zwrócić uwagę na to, że zarówno arkusz diagnozy gotowości szkolnej z przedszkola czy oddziału przedszkolnego, jak i diagnoza wykonana w ośrodku psychologiczno-pedagogicznym, stanowią dla rodzica jedynie wskazówkę do podjęcia decyzji o rozpoczęciu przez sześciolatka nauki w szkole.
Kluczem do efektywnego rozwoju dziecka jest harmonijność - rozumiana jako równowaga w rozwoju poszczególnych sfer: intelektualnej, emocjonalno-społecznej, fizycznej. Najskuteczniejszą strategią dla ucznia – dziecka sześcioletniego jest dawanie przykładu oraz wspólne rozwiązywanie problemów w grupie rówieśniczej.
Szkoła wraz z rodzicami ma wypracowane strategie uczenia. Szkoła jest miejscem, gdzie uczniowie poznają konsekwencje swojego postępowania i jednocześnie nabywają umiejętności alternatywnego zachowania.
Nauczyciele w pracy z dzieckiem sześcioletnim rozwijają jego zainteresowania, pokazują mu korzyści wynikające z opanowania różnych aktywności, co jest kluczem do sukcesu.
Sytuacje szkolne dostarczają dziecku wielu okazji do uczestniczenia w różnorodnych ćwiczeniach , które stymulują jego rozwój. Zadania realizowane w szkole są dostosowane do jego zainteresowań i możliwości.
Nauczyciele doceniają wysiłek i osiągnięcia każdego ucznia, szczególnie w sytuacji, kiedy dziecku uda się wykonać coś, co jest dla niego trudne, czyli, np. umiejętność współpracy z innym dzieckiem, cierpliwe oczekiwanie na swoją kolej, czy powstrzymywanie się od przerwania nauczycielowi.
Pochwała ucznia utrwala w nim pożądane zachowania. Dzięki doświadczeniom szkolnym uczniowie mają szansę powstrzymać się w przyszłości od zachowań ryzykownych, uczą się przestrzegania zasad – wiedzą , co wolno im, a czego nie mogą robić. Nauczyciele konsekwentnie pilnują, aby dziecko w tych granicach funkcjonowało, ponieważ dzieci mają naturalną tendencję do testowania granic- sprawdzania, czy wprowadzone wcześniej zasady ciągle obowiązują.
Szanowni Państwo! Dzieci sześcioletnie już dziś z radością oczekują, że od września rozpoczną zajęcia w swojej grupie rówieśniczej - w klasie pierwszej.
Drogi Rodzicu!
♦ Pozwól dziecku na doświadczenie konsekwencji tego, co robi – zarówno przyjemnych, jak i przykrych. Aby dobrze rozwijać, potrzebne jest doświadczenie .
♦ Pozwól dziecku na eksperymentowanie i ciekawość- to rozwija.
♦ Nie strasz szkołą! Rozmawiaj o szkole.
♦ Wspieraj, ale nie wyręczaj. Pomóż dziecku w dostosowaniu się do wymogów szkolnych, w tworzeniu motywów, budowaniu samodzielności.
♦ Schowaj swoje ambicje, do kieszeni! Dziecko nie jest tobą! Zwyczajnie mu zaufaj.
♦ Mądrze motywuj! Doceniaj osiągnięcia.
♦ Kochaj i akceptuj! Bezwarunkowo i zawsze- twoje dziecko musi czuć się przy Tobie bezpiecznie.
♦ Szkoła Twojego dziecka jest zupełnie inna niż Twoja!
Cóż- czasy się zmieniają !!!
♦ Zrozum! Malec idzie do szkoły, by się uczyć, a nie po to, by od samego początku być we wszystkim najlepszy. Wczuj się w jego położenie.
♦ Bądź wyrozumiały! Dziecko odreagowuje stres szkolny, a marudzenie, grymasy i kapryszenie są tylko wyrazem chwilowego obniżenia nastroju, a nie złej woli.
Dziecko też ma prawo być zmęczone.
DYREKTOR I NAUCZYCIELE
ZPO W KADZIDLE
